Sercowe uniesienia

Annie

Jak skocze z mostu, to może przestanę byc rozdarta sercowo, co? Tak bardzo bym chciała, by on w koncu zrozumiał coś.. Tylko nie wiem, czy nie złamię serca mojemu nowemu "nabytkowi" takim wykorzystywaniem.
To by było chyba za okrutne, co?

Init

Annie - no nie wiem, czy skakanie z most to dobry pomysł.. Smile

Zależy co i do kogo czujesz...A łamanie serca zawsze jest okrutne, niestety:(

Bella - czasem jest tak, że trzeba podjąć tą najtrudniejszą decyzję...Chyba aż za dobrze o tym wiesz:(

Annie

Wiesz, ale to się zaczyna robic jak jakaś, sorry za słownictwo, pieprzona telenowela.. Jednego KOCHAM i mi na nim zależy, ale z drugiej strony go nienawidzę za tyle rzeczy i wiem, że szans na to byśmy byli razem praktycznie nie ma, a drugiego no cóż... Dopiero poznaję i naprawdę chcę go pokochać, chociaż odrobinkę. Ale zastanawiam sie, czy to możliwe, jeżeli jest kumplem tego pierwszego, a dodatkowo myśli podobnie do niego i zrobił już pierwszy bład w swym życiu... zaprosił mnie na identyczną randkę, jak ta zeszłoroczna, która zaczęła całe to szaleństwo...Jak ja mam się czuć, skoro wiem, że gdy tylko dojdę do pewnych miejsc, gdzieś w środku pęknę?
Nie dam rady tak żyć.

Init

Może trzeba powiedzieć "dość"?
Jak to w piosence.."Spalone mosty to najlepszy w życiu start"...

Annie

ale to cholernie ciężko tak powiedzieć, a co dopiero zrobić... przecież to jest chore... ;<

Init

Trudne, ale nie niemożliwe...Sama to kiedyś zastosowałam, nie w stosunku do chłopaka ale do gimnazjalnej klasy.
"Spaliłam" wszystkie "mosty" za sobą i za tamtym okresem, nie wracam do niego, nie tęsknię za ludźmi...
To był zły czas i złe miejsce. Ale obecnie mam to w głębokim poważaniu i jest mi z tym świetnie:)

Annie

no widzisz... cieżko jednak tak zrobic, gdy masz swiadomość, że może jednak coś będzie, ale ani jedno ani drugie nie ma odwagi/siły cyz czegokolwiek, by sie przełamać.. Ale z drugiej strony, boję się, że to tylko mój wymysł. Że nic nie ma... A podobna najsilniejsza miłość, to ta nieodwzajemniona.
Ale dobra... Zrobię sobie próbę. Poświęcę się teraz temu związkowi.. Ale kurcze, o czym my tu mówimy.. To kolega z klasy... kurdee ;< jestem głupia.

Init

Nigdy nic nie wiadomo...Życie potrafi zaskakiwać.. Smile

Annie

ta, nawet za bardzo..
jak coś to przybiegnę z płaczem

Bella

Zapraszamy, u mnie zawsze można się wypłakać Wink

Ja wiem, jak to trudno jest spalić za sobą mosty...
Na początku tygodnia zostałam zmuszona do zerwnia kontaktu z NIM...
I trudno jest mi zapomnieć. Nie zerwę przyjaźni z jego siostrą, tylko dlatego, że jest ona z nim spokrewniona...Za bardzo mi na tym zależy.
Jak zaprosi mnie do siebie - nie powiem: nie, dzięki. Za bardzo przypomina mi to niektóre dni spędzone z nim. Czasem do 8 godzin dziennie. I siedzę z nią w jednej ławce. Wszystko na każdym kroku przypomina mi JEGO. Nawet niektóre moje ulubione piosenki, bo słuchaliśmy ich razem.
Czasem łatwo powiedzieć: "Spal za sobą mosty. Zacznij wszystko od nowa..."
Ale czasem o wiele trudniej to zrobić. Zwłaszcza, że Jego siostra jest jedną z 5 osób, z którymi nie wyobrażam sobie, że po szkole urwie mi się kontakt.

Init

Ale rozgrzebywanie ran też do niczego nie prowadzi:(

Bella

W sumie tak...Ale niektóre miejsca, osoby rodzą wspomnienia same z siebie. Nagle nie zmienię adresu zamieszkania...A wypadałoby, bo niemalże cały sierpień spędziliśmy w okolicach mojego osiedla. A z jego siostrą zaprzyjaźniłam się blisko pół roku wcześniej niż poznałam jego. I nie powiem jej: "słuchaj, spadaj, bo chcę spalić wszystkie mosty za twoim bratem.." Od maja widywałyśmy się niemal non-stop: w szkole, po szkole, przez niemal całe wakacje. Gdybym i z nią zerwała kontakt - czułabym się mega samotnie. I mega źle. Za wiele wspólnego czasu. Wystarczyło to, aby się ze sobą zżyc.

Init

Budzą, to prawda, sama to mam, gdy nieopacznie wspominam kogoś, kogo już nie ma...Ale czasu się nie wróci, trzeba żyć dalej..

Init

"Nie pojmuję Twych zamysłów. Nie dostrzegam sprawiedliwości w Twych dziełach. Nie jestem w stanie znieść cierpienia, które mi zgotowałeś. Odejdź z mojego życia, bo ja też jestem tylko ruiną, ogniem i pyłem."

To tyle...

Bella

Czasem ludzie nie rozumią, ze jest źle, że nas rania. Na upartego próbuja postawić na swoim. Ja już Ci powiedziałam...Masz być silna ;*

ja też mam coś do dodania:

"Prawda jest dziwniejsza od fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna, prawda - nie. Nikt w prawdę nie uwierzy...
Nie próbuj przekonywać, że masz rację.
I tak każdy wie lepiej..."